رویا | Dream

رویا

 

هر درختی در زمستان می زند در دل شکوفه

در خیال هر درختی خواب و رویا پر شکوهه

 

در خیالش خواب می بیند به رویا های جانسوز

خواب باران بر سر و رو ، خواب خورشیدی دل افروز

 

نفسِ رویا ها همین است ذات هر رویا در این است

خواب و رویا آرزو را زنده می سازد همین است

 

یک جهان دیگر از هستی برون افتاده بر ما

یک جهان گشته عجین با خواب و رویا فصل سرما

 

فصل سرما در تمنای شکار فصل گرما

خواب هایش در به در در فکر گرما  با تمنا

 

چون بهاران می رسد از راه با ناز و کرشمه

می شود سرما ز خود بیخود در او رشته به رشته

 

غرق گرما می شود سرما از آن پس در بهاران

پر گل و شادان درخشان ، سبز می گردد درختان

 

دکتر حجت اله سلیمانی شاپور

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و سردبیر مجله ندای ایثار

https://nesar.tums.ac.ir 20/01/1404

شعر با عنوان «رویا» تصویری شاعرانه و پر از استعاره‌های طبیعت و درون‌مایه‌ای فلسفی ازامید، دگرگونی و پیوند خیال و واقعیتدارد. استفاده از عناصر فصول، به‌ویژه زمستان و بهار، برای بازنمایی چرخه خواب و رویا، بسیار دل‌نشین و هنرمندانه است.

 

 

Dream

Every tree in winter dreams of blossoms deep inside,
Every trunk holds silent hopes, where splendid visions hide.

In its dream, it sees the rain, it feels the sun’s warm ray,
Longing for a gentle breeze, for spring to find its way.

Such is the breath of dreaming—its nature pure and true,
A dream revives the heart's desire; that’s what dreams always do.

A world beyond our grasping lies hidden in the snow,
Entwined with dreams and visions that through cold seasons grow.

Winter longs to hunt the warmth, though frozen in despair,
Its dreams go wandering afar, in hope of summer's care.

When the spring arrives in grace, in charm and soft delight,
Winter melts in sweet surrender, thread by thread, to light.

Then within the bloom of spring, the cold becomes the flame—
Trees turn green and bright with joy, and none remains the same.

by Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur)
Faculty Member, Tehran University of Medical Sciences
Editor-in-Chief of Neday-e Isar Journal
https://nesar.tums.ac.ir — April 8, 2025

 

English Keywords: dream, tree, winter, spring, imagination, rebirth, nature, transformation, warmth, Shapur poetry

 

 

 

 

رویا
Dream
الحُلم
Le Rêve

هر درختی در زمستان می‌زند در دل شکوفه
Every tree in winter dreams of blossoms deep inside,
کلُّ شجرةٍ فی الشتاءِ تُخفی زهرةً فی قلبِها
Chaque arbre en hiver porte en son cœur un bouton caché

در خیال هر درختی خواب و رویا پر شکوهه
Every trunk holds silent hopes, where splendid visions hide.
وفی خیالِ کلِّ شجرةٍ، حلمٌ مجیدٌ یسکنُها
Dans l’esprit de chaque arbre, un rêve splendide repose

در خیالش خواب می‌بیند به رویاهای جانسوز
In its dream, it sees the rain, it feels the sun’s warm ray,
ترى فی حلمِها المطرَ، وتحسُّ شمسًا دافئةً
Dans ses songes, elle voit la pluie, sent le soleil chaleureux

خواب باران بر سر و رو، خواب خورشیدی دلافروز
Longing for a gentle breeze, for spring to find its way.
تشتاقُ لنَسیمٍ لطیفٍ، لربیعٍ یَطرقُ أبوابَها
Elle aspire à une brise douce, au printemps qui vient

نفسِ رویاها همین است، ذاتِ هر رویا در این است
Such is the breath of dreaming—its nature pure and true,
هذا هوَ نَفَسُ الحُلمِ، وجوهرُ الحُلمِ فیهِ
Tel est le souffle du rêve, en lui l’essence sincère

خواب و رویا آرزو را زنده می‌سازد، همین است
A dream revives the heart's desire; that’s what dreams always do.
الحُلمُ یُحیی الأمانی، هذا ما یفعَلُه دومًا
Le rêve ranime les désirs—c’est là son vrai pouvoir

یک جهان دیگر از هستی برون افتاده بر ما
A world beyond our grasping lies hidden in the snow,
عالَمٌ آخرُ خارجُ المدارِ یَنقشعُ من ثلجِهِ
Un autre monde, hors d’atteinte, repose sous la neige

یک جهان گشته عجین با خواب و رویا فصل سرما
Entwined with dreams and visions that through cold seasons grow.
عالَمٌ ممتزجٌ بالحُلمِ، فی بردِ الشتاءِ ینمو
Un monde tissé de rêves dans la saison froide grandit

فصل سرما در تمنای شکار فصل گرما
Winter longs to hunt the warmth, though frozen in despair,
الشتاءُ یَشتاقُ لِدفءِ الصیفِ رغمَ جُمودِهِ
L’hiver désire la chaleur, bien qu’il gèle en silence

خواب‌هایش در‌به‌در در فکر گرما با تمنا
Its dreams go wandering afar, in hope of summer's care.
أحلامُهُ تَضیعُ تَرجو دِفءَ الصیفِ بِحَنینٍ
Ses rêves errants implorent la chaleur de l’été

چون بهاران می‌رسد از راه با ناز و کرشمه
When the spring arrives in grace, in charm and soft delight,
حینَما یأتی الربیعُ بدَلالٍ ولُطفٍ وفتنةٍ
Quand le printemps arrive, doux et séducteur

می‌شود سرما ز خود بی‌خود، در او رشته به رشته
Winter melts in sweet surrender, thread by thread, to light.
الشتاءُ یذوبُ فیهِ، خیطًا بخیطٍ للنورِ
L’hiver fond doucement, fil à fil vers la lumière

غرق گرما می‌شود سرما از آن پس در بهاران
Then within the bloom of spring, the cold becomes the flame—
وفی دفءِ الربیعِ یَذوبُ البردُ فی دفءِ النَّهارِ
Et dans l’épanouissement du printemps, le froid devient flamme

پر گل و شادان درخشان، سبز می‌گردد درختان
Trees turn green and bright with joy, and none remains the same.
الأشجارُ تُزهرُ وتخضرُّ، بِفرحٍ وسُرورٍ جدیدٍ
Les arbres verdissent, joyeux et brillants, transformés à jamais

Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur)
Faculty Member, Tehran University of Medical Sciences
Editor-in-Chief ofNeday-e IsarJournal
https://nesar.tums.ac.ir
April 8, 2025 – 20 Farvardin 1404

 

���� Мечта

(перевод с персидского оригинала)

Каждое дерево зимой мечтает о цветах в сердце.
В воображении каждого дерева спит великолепная мечта.

В своих снах оно видит обжигающие мечты,
Мечтает о дожде на ветвях и солнечном свете.

Таков дух мечты — её истинная суть.
Мечта оживляет желания — вот в чём её сила.

Мир за пределами реальности навис над нами,
Зимний мир переплетён с мечтами и снами.

Зима жаждет поймать тепло лета,
Её мечты скитаются в поисках тепла.

Когда приходит весна — с нежностью и игривостью,
Зима растворяется в ней, нить за нитью.

В объятиях весны холод превращается в пламя,
Деревья становятся зелёными, цветущими и радостными.

Доктор Ходжатолла Сулеймани (Шапур)
Профессор Тегеранского медицинского университета
Главный редактор журналаГолос самопожертвования
https://nesar.tums.ac.ir
20 Фарвардина 1404 (8 апреля 2025 г.)

 

 

���� 梦想

(根据波斯语原文翻译)

每棵树在冬天心中都孕育着花蕾，
每棵树在幻想中做着辉煌的梦。

它在梦中看见灼热的梦想，
梦见雨水洒落枝头，阳光灿烂照耀。

梦想的呼吸正是如此，
梦想的本质就在于点燃希望。

一个超越现实的世界笼罩着我们，
寒冷的季节与梦境交织。

冬天渴望捕捉夏天的温暖，
它的梦在渴望中四处流浪。

当春天带着妩媚与娇姿到来，
冬天便在其中丝丝缕缕地消融。

在春天的怀抱中，寒冷化作温暖，
树木变得绿色、绽放、欢欣、光彩夺目。

侯贾特·索雷马尼 博士（沙普尔）
德黑兰医科大学教授
《奉献之声》杂志主编
https://nesar.tums.ac.ir
1404年法尔瓦尔丁月20日（2025年4月8日）

 

 

 

 

���� تحلیل زیبایی‌شناختی و مفهومی شعر «رویا» اثر دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)

چکیده

شعر «رویا» سروده دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، در پیوندی هنرمندانه میان طبیعت و روان، رؤیا را به‌مثابه نیروی محرک امید و تحول معرفی می‌کند. این نوشتار با بررسی ساختار، زبان، تصویرپردازی و درون‌مایه، به تحلیل چندلایه شعر می‌پردازد.

۱. مقدمه

شعر فارسی، به‌ویژه از دوره نیما به این‌سو، همواره بستری مناسب برای پیوند خیال با طبیعت بوده است. در شعر «رویا»، شاعر با زبانی ساده و آهنگین، جهان سرد زمستان را در انتظار بهار معنا می‌کند، و رؤیا را محور این تحول می‌داند. این مقاله با هدف تبیین زیبایی‌شناسی و معنای نهفته در شعر، عناصر ساختاری، زبانی و مفهومی آن را بررسی می‌کند.

۲. ساختار و زبان

شعر در قالبی موزون اما آزاد با چینش تقارنی مصرع‌ها نوشته شده است. حضور واژگان طبیعی مانند «درخت»، «باران»، «خورشید» و «بهار» نه‌تنها فضای حسی خلق می‌کند، بلکه به درک استعاری شعر عمق می‌بخشد. کاربرد آرایه‌هایی چون تشخیص، مراعات‌النظیر و تضاد، به بافت موسیقایی شعر قدرت بخشیده است.

۳. تصویرپردازی

درختی که در دل زمستان خواب شکوفه می‌بیند، نماینده انسانی است که در دل سختی، به امید زایش می‌اندیشد. تقابل سردی و گرما، خواب و بیداری، سرما و رویش، همه به‌صورت استعاری، بیان‌گر فرآیند روانی انتظار و دگرگونی هستند.

۴. درون‌مایه و پیام

شعر «رویا» بر محور تحول درونی از طریق رؤیا استوار است. شاعر با تکیه بر نیروی خیال و رؤیا، شرایط دشوار را مقدمه‌ای برای شکوفایی می‌داند. پیام مرکزی شعر آن است که انسان با حفظ رؤیا، از هر فصل سردی عبور می‌کند و به بهار وجود می‌رسد.

۵. بینامتنی و جایگاه در ادبیات معاصر

شباهت‌هایی میان این شعر با نگاه نیما یوشیج به طبیعت و رویکرد سهراب سپهری به آرامش درون و پیوند با عناصر طبیعی قابل‌مشاهده است. در عین حال، بیان شفاف، موسیقی نرم و رگه‌های معنوی، شعر را از سطح صرفاً توصیفی فراتر برده و به قلمرو تأویل‌پذیری وارد می‌کند.

نتیجه‌گیری

شعر «رویا» یک اثر بینامتنی، چندلایه و سرشار از رمز و تمثیل است. ترکیب نگاه روان‌شناسانه، طبیعت‌گرایانه و استعاری، به آن قدرتی شاعرانه می‌دهد که هم در حوزه زیبایی‌شناسی و هم در روان‌درمانی ادبی قابل بررسی است. دکتر سلیمانی (شاپور) در این شعر، از طبیعت پلی می‌سازد برای عبور از ناامیدی و رسیدن به زندگی.

منابع:

1. شفیعی کدکنی، محمدرضا. صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگاه، ۱۳۶۶.
2. نیما یوشیج. نامه‌ها. تهران: نگاه، ۱۳۷۵.
3. سپهری، سهراب. هشت کتاب. تهران: توس، ۱۳۷۹.
4. رضایی، مجتبی. "تحلیل روان‌شناختی شعر معاصر". فصلنامه نقد ادبی، شماره ۴۲، ۱۳۹۹.
5. Bachelard, Gaston.The Poetics of Reverie: Childhood, Language, and the Cosmos. Beacon Press, 1971.
6. Jung, Carl.Man and His Symbols. Dell Publishing, 1964.

 

نوید آگاه

 

���� Analytical Review of the Poem“Dream”by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur)

Abstract

“Dream,” a poem by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur), offers a poetic synthesis of nature and psyche. Through a symbolic interplay between seasons and aspirations, the poem treats dreams as forces of resilience and internal transformation. This article explores its structure, imagery, language, and metaphysical themes.

1. Introduction

Persian poetry, especially since the modernist movement led by Nima Yushij, has embraced nature as a symbolic mirror of the human condition. In “Dream,” Shapur utilizes seasonal metaphors to portray the transition from despair to hope, using the dream motif as a vehicle of inner rebirth.

2. Structure and Language

The poem’s free yet rhythmic structure mirrors natural cycles. Lexical choices such as “tree,” “blossom,” “rain,” and “spring” construct an emotive setting, while literary devices like personification, antithesis, and parallelism enrich its lyrical depth.

3. Imagery

The image of a tree dreaming of blossoms in winter becomes a central metaphor for latent potential. The interplay of cold and warmth, sleep and awakening, evokes a psychological passage from dormancy to renewal.

4. Theme and Message

The poem centers on the regenerative power of dreams. Shapur suggests that despite adversity, maintaining a dream enables individuals to transcend existential winters and reach personal springs. The poem champions imagination as a healing and guiding force.

5. Intertextual Resonance

The poem resonates with Nima Yushij’s naturalistic themes and Sohrab Sepehri’s spiritual tone. Its clarity of language, meditative rhythm, and metaphysical undercurrent situate it within the rich tapestry of Iranian modernist verse.

Conclusion

“Dream” is a multi-dimensional poem where imagination, nature, and psychological introspection converge. Shapur weaves a symbolic landscape that inspires and transforms. It is not only a poetic experience but also a meditation on resilience, suitable for literary, psychological, and even therapeutic readings.

References:

1. Shafiei Kadkani, M.R.Imagery in Persian Poetry. Aghah, 1987.
2. Yushij, Nima.Letters. Negah Press, 1996.
3. Sepehri, Sohrab.Eight Books. Toos Press, 2000.
4. Rezaei, Mojtaba. “A Psychological Analysis of Contemporary Poetry.”Literary Criticism Quarterly, No. 42, 2020.
5. Bachelard, Gaston.The Poetics of Reverie. Beacon Press, 1971.
6. Jung, Carl.Man and His Symbols. Dell Publishing, 1964.

Navid Agaah